Een jaar of tien moet ik zijn geweest toen ik een van mijn eerste foto’s maakte, op het strand, van een golfbreker met daarachter de ondergaande zon. Wat was ik trots! Daarna ben ik niet veel verder gekomen dan huis-tuin-en-keukenkiekjes...
Vanaf 2003 begon het toch te kriebelen. Mijn man kocht een spiegelreflexcamera, die stilletjes mijn camera werd. Ik nam een abonnement op een fotografietijdschrift, volgde workshops, kocht een nieuwe body, deed een cursus, kocht weer een nieuwe body, deed een opdracht, kocht een nieuw objectief, deed weer een
opdracht en kocht weer een nieuw objectief. Zo heb ik in de loop der jaren mijn fototas gevuld met al mijn wensen.
Foto’s worden na thuiskomst meteen bekeken en de mooiste worden bewerkt en opgeslagen, om vervolgens sporadisch bekeken te worden. Zonde! Daarom tijd voor een nieuwe stap: De digitale tijd gebruiken om een online etalage te maken voor de producten waar ik trots op ben.
Benieuwd wat de volgende stap gaat worden…
Veel kiek plezier!